Zapraszam Was na pyszny, delikatny, puszysty i wilgotny sernik na spodzie z ciasta kruchego.
Sernik wg tego przepisu przygotowuje moja teściowa na wszelkiego rodzaju domowe imprezy, typu święta czy imieniny.
Sernik piecze moja teściowa, a białka do tego sernika zawsze ubijał własnoręcznie mój teściu przy pomocy trzepaczki – być może tu leży sekret udanego wypieku?
Zawsze się udaje!
Pyszny – polecam!
Składniki na sernik waniliowy na spodzie:
spód:
1 szkl. mąki pszennej
3 żółtka
125 g margaryny (1/2 kostki)
3 łyżki cukru
1 cukier wanilinowy lub 3-4 łyżeczki domowego (przepis)
1 łyżeczka proszku do pieczenia
masa serowa:
1 kg sera z wiaderka
6 żółtek
2 cukry wanilinowe lub 6-7 łyżeczek domowego
1/2 szkl. oleju
2 budynie śmietankowe bez cukru
1 szkl. cukru
1 szkl. mleka
9 białek
Jak przygotować sernik waniliowy na spodzie:
Mąkę przesiewamy na stolnicę, dodajemy żółtka, margarynę, cukier, cukier wanilinowy i proszek do pieczenia.
Całość siekamy nożem, a następnie szybko zagniatamy.
Ciasto schładzamy przez około 30 minut w lodówce.
Po schłodzeniu ciasto wykładamy na spód blachy do pieczenia (wym. 24×40 cm) wyłożonej papierem do pieczenia.
Przygotowujemy masę serową: żółtka ucieramy z cukrem i cukrem waniliowym na puszystą, jasną masę.
Dodajemy budyń (suchy proszek), ser, olej oraz mleko i mieszamy dokładnie.
Białka ubijamy ze szczyptą soli na sztywną pianę.
Dodajemy do masy serowej i delikatnie mieszamy za pomocą łyżki lub szpatułki.
Masę wylewamy na spód z ciasta.
Wstawiamy do nagrzanego piekarnika do temperatury 180°C.
Pieczemy przez około 70 minut aż wierzch zacznie pękać.
Całkowicie wystudzony sernik oprószamy cukrem pudrem.
Takie racuchy były przygotowywane w moim domu – robiła je moja mama, obie babcie, moje ciotki klotki czy dalsza rodzina.
Uwielbiałam racuchy mojej mamy; często jej pomagałam, gdy byłam małym brzdącem, a potem już jako podlotek sama je robiłam.
U mnie w domu przygotowywało się je ze składników “na oko”, a także czasami wkrajaliśmy do ciasta 1-2 jabłka, pokrojone w cieniutkie plasterki.
Do dziś to moje ulubione racuchy, choć mają w sobie sporo tłuszczu, to rozpusta czasami wskazana, szczególnie gdy zbliża się Tłusty Czwartek.
Gdy ktoś nie ma czasu na przygotowanie pączków, może właśnie usmażyć 2 talerze racuchów – w moim rodzinnym domu i u mnie zawsze znikają do ostatniego, nawet gdy są już zimne.
Odstawiamy na kilka minut, aż drożdże zaczną pracować.
Do dużej miski przesiewamy mąkę, dodajemy szczyptę soli, mieszamy.
Po środku mąki robimy wgłębienie, wlewamy rozczyn drożdżowy, resztę letniego mleka i wbijamy całe jajka.
Składniki dobrze mieszamy i wyrabiamy łyżką, aż ciasto będzie gładkie.
Ciasto powinno być nie za gęste i też nie za rzadkie – w razie gdyby było za gęste dodajemy nieco mleka i analogicznie, gdyby było za rzadkie odrobinę mąki.
Na tym etapie można dodać jabłko pokrojone w cieniutkie plasterki i wymieszać z ciastem.
Odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia, nakryte czystą ściereczką.
Wyrośnięte ciasto nakładamy łyżką, którą moczymy w kubku z gorącą wodą lub w gorącym oleju z patelni, na której smażymy racuchy – w ten sposób ciasto nie będzie się kleiło do łyżki.
Porcje ciasto smażymy na niezbyt mocno rozgrzanym oleju, na średnim ogniu, bo racuchy lubią się przypalać, więc należy kontrolować siłę ognia.
Smażymy z obu stron na złoty kolor.
Po usmażeniu odkładamy na papierowy ręcznik, aby wchłonął niepotrzebny tłuszcz.
Podajemy ciepłe (choć na zimno też pyszne), posypane cukrem pudrem lub np. z konfiturą.
Któż nie zna surówki z kiszonej kapusty, klasyka wśród polskich surówek.
To jedna z moich ulubionych surówek, jeszcze z czasów dzieciństwa.
Sama przygotowywałam taką surówkę do obiadu, najczęściej u mnie w domu podawało się ją do smażonej ryby czy wątróbki.
Porcja takiej surówki dostarcza nam sporą dawkę witaminy C, więc warto ją jeść właśnie jesienią, zimą czy na przednówku.
Składniki na surówkę z kiszonej kapusty:
500 g kiszonej kapusty
1 marchewka
1 spore jabłko (najlepiej słodkie)
mała cebula
1/2 łyżeczki całego kminku
pieprz czarny świeżo mielony
opcjonalnie szczypta cukru/erytrytolu
2 łyżki oleju, np. rzepakowego lub lnianego
Jak przygotować surówkę z kiszonej kapusty:
Kapustę można pokroić na 2-3 razy, jeśli nitki są zbyt długie.
Do kapusty dodajemy startą na dużych oczkach tarki marchewkę i jabłko, pokrojoną w drobniutką kosteczkę cebulę, kminek (można lekko przesiekać), olej i pieprz.
Całość mieszamy i doprawiamy ewentualnie cukrem, jeżeli kapusta jest za kwaśna.
Nastał czas karnawału, czas domówek i domowych imprez, na których serwujemy wszelkiego rodzaju małe kanapeczki, przystawki i dania typu finger food, które możemy chwycić w rączki i zjeść.
Dzisiaj polecam Wam bardzo proste grzanki z pyszną pastą z kurzych wątróbek, które podajemy z kwaskowatą konfiturą z czarnej porzeczki.
Jeżeli nie podoba Wam się takie połączenie pasztetu z konfiturą, to grzanki możecie podać, np. z kawałeczkami kiszonego ogórka czy czerwonej papryki świeżej lub konserwowej.
Składniki na grzanki z pastą z wątróbek drobiowych i konfiturą z czarnej porzeczki:
300 g wątróbek drobiowych
1 mała cebula
70 g masła + 1 łyżka
1 łyżka oleju rzepakowego
80 ml czerwonego wytrawnego wina
szczypta tymianku
szczypta cząbru
sól
pieprz czarny świeżo mielony
dodatkowo:
bagietka lub np. ciabatta
konfitura z czarnej porzeczki
Jak przygotować grzanki z pastą z wątróbek drobiowych i konfiturą z czarnej porzeczki:
Wątróbki oczyszczamy i opłukujemy, osączamy z wody.
Na patelni rozgrzewamy 1 łyżkę masła z dodatkiem łyżki oleju i obsmażamy krótko oczyszczone wątróbki.
Dodajemy posiekaną cebulę i jeszcze chwilę obsmażamy, aż stanie się szklista, a wątróbki lekko się zarumienią.
Dodajemy zioła i podlewamy winem, chwilkę smażymy, a następnie podpalamy.
Wątróbki doprawiamy do smaku solą i pieprzem.
Przekładamy do blendera i miksujemy z masłem na gładką pastę.
Doprawiamy do smaku solą i pieprzem świeżo mielonym. Gdyby pasta wyszła za sucha można dodać odrobinę bulionu.
Bagietkę lub ciabattę kroimy na kromki i opiekamy w opiekaczu lub piekarniku.
Smarujemy pastą z wątróbek i dekorujemy odrobiną konfitury z czarnej porzeczki.
Sałatka jarzynowa to nieodłączny element świąt, sylwestra, wszelkich domówek, imprez typu urodziny czy imieniny.
W moim domu przygotowywało się ją w taki sposób, jaki dzisiaj ją Wam prezentuję, bez dodatku czerwonej fasoli, za czasów PRL-u nie była popularna w naszym kraju.
Sałatkę jarzynową przygotowywałam z moją mamą już jako kilkuletnie dziecko, sprawiało mi wiele frajdy krojenie jarzyn czy jajek, a później mieszanie w wielkiej misce z majonezem.
Pamiętam, że podczas mieszania składników musiałam kilka razy spróbować sałatki i choć jeszcze smaki się nie przegryzły, to i tak smakowała jak najlepsza na świecie sałatka.
Czasami do sałatki jarzynowej dodaję kukurydzę, ale najczęściej jest w niej tylko groszek i fasolka.
Składniki na sałatkę jarzynową:
5-6 ziemniaków
3-4 marchewki
2 duże korzenie pietruszki
1/2 dużego selera
4-5 kiszonych ogórków
4-5 jajek
1 duże jabłko
1/2 pora (biała część)
puszka groszku konserwowego
puszka białej lub czerwonej fasoli konserwowej (opcjonalnie)
1 szkl. majonezu
3 łyżki gęstej kwaśnej śmietany lub jogurtu naturalnego
2 łyżki musztardy sarepskiej
sól
pieprz czarny świeżo mielony
Jak przygotować sałatkę jarzynową:
Jarzyny dokładnie szorujemy szczoteczką.
Ziemniaki, marchewki, seler i pietruszki gotujemy w mundurkach do miękkości, studzimy i obieramy.
Jajka gotujemy na twardo.
Ugotowane jarzyny, jajka, obrane jabłko i ogórki kiszone (ja nie obieram ze skórki, ale można obrać) kroimy w kosteczkę, pora drobno kroimy, przekładamy do dużej miski.
Dodajemy osączone z zalewy groszek i fasolkę.
Majonez łączymy ze śmietaną i musztardą, doprawiamy solą i pieprzem.
Część sosu odkładamy do dekoracji.
Resztę sosu dodajemy do pokrojonych warzyw i dokładnie mieszamy.
Doprawiamy całość do smaku solą i pieprzem, ewentualnie dodajemy musztardę lub jeżeli sałatka jest za sucha odrobinę majonezu.
Przekładamy do miski, wyrównujemy wierzch, polewamy resztą sosu, który odstawiliśmy i dekorujemy wg uznania, np. zielonym groszkiem, fasolką czy np. świeżą papryką.
Sałatkę odstawiamy do lodówki na kilka godzin, aby smaki się przegryzły.
Taką surówkę z parzonej czerwonej kapusty robiła moja mama, moje babcie, a także moja teściowa.
Ja, jako dziecko także ją przygotowywałam do obiadu; szczególnie przygotowywało się ją do dań mięsnych, np. pieczeni czy zrazów.
Aby kapusta czerwona podczas gotowania zachowała swój piękny kolor należy gotować ją bez przykrywki i zakwasić – tak nauczyłam się od mamy i babć.
Składniki na surówkę z parzonej czerwonej kapusty z jabłkiem i cebulą:
1/2 główki czerwonej kapusty
1 jabłko
1 mała cebula
2 łyżeczki musztardy sarepskiej
2 łyżki octu winnego (może być spirytusowy, jabłkowy, ewentualnie sok z cytryny)
2 łyżki oleju
sól morska
pieprz czarny świeżo mielony
1 łyżeczka cukru
Jak przygotować surówkę z parzonej czerwonej kapusty z jabłkiem i cebulą:
Kapustę obrywamy z wierzchnich liści i szatkujemy.
W dużym garnku zagotowujemy wodę z dodatkiem soli.
Na gotującą się wodę wrzucamy kapustę i gotujemy kilka minut bez przykrywki na średnim ogniu (ok. 5 min.), do miękkości, dodajemy ocet, mieszamy aż kapusta nabierze ładnego koloru, a następnie odcedzamy i odstawiamy do przestudzenia.
Cebulę kroimy w drobną kosteczkę, a jabłko ścieramy na dużych oczkach tarki, dodajemy do ugotowanej kapusty.
Dodajemy także musztardę, sól i pieprz, olej oraz cukier, dokładnie mieszamy.
W razie potrzeby można dodatkowo zakwasić octem.
Surówkę odstawiamy na kilkanaście minut, aby smaki się przegryzły.
Pierniki uwielbiam chyba najbardziej ze wszystkich ciast, szczególnie jest to moje ulubione ciasto na Boże Narodzenie, nie wyobrażam sobie bez niego świąt.
Najukochańszym jest oczywiście piernik staropolski, długodojrzewający, przełożony domowymi powidłami śliwkowymi, które pieczołowicie przygotowuję we wrześniu z węgierek.
Równie smaczne są takie szybkie wersje piernika, na które nie musimy czekać kilku tygodni, są bardzo korzenne, co mnie w nich urzeka.
Dzisiejszy piernik jest z dodatkiem dyni.
Szukałam pomysłów na takie ciasto, przejrzałam wiele przepisów, wiele starych książek kucharskich, ale żaden z nich mi nie odpowiadał.
Powstała moja wersja piernika dyniowego.
Muszę się przyznać szczerze, że piernik wyszedł wspaniały – wilgotny, pięknie wyrośnięty, korzenny, aromatyczny.
Ciasto zniknęło z talerza w 5 minut, a mój tato sam zjadł połowę, bo cytując jego słowa: “tak wspaniałego ciasta, to nigdy w życiu nie jadł, i to dyniowego!
Zresztą, co tu dużo pisać, nie wierzył, że ciasto jest z dynią!
Polecam!
Składniki na piernik z dynią:
2 szkl. mąki pszennej
3/4 szkl. cukru
3 jajka
1/2 szkl. miodu płynnego
3/4 kostki masła lub margaryny
2 szkl. dyni startej na dużych oczkach tarki (ok. 250 g)
1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 łyżeczka sody oczyszczonej
2 łyżeczki przyprawy piernikowej – przepis podawałam tutaj (lub przyprawy do ciast z dyni – przepis tutaj)
Żółtka ucieramy z cukrem do uzyskania puszystej, jasnej masy.
Do utartych żółtek dodajemy stopniowo ostudzone masło i dalej ucieramy.
Dodajemy miód i miksujemy aż składniki się połączą.
Mąkę mieszamy z solą, proszkiem do pieczenia, sodą, kakao i przyprawą piernikową, przesiewamy do masy maślano-jajecznej, miksujemy do uzyskania jednolitej masy.
Dodajemy startą dynię i łączymy z masą.
Białka jajek ubijamy na sztywną pianę, dodajemy do ciasta i delikatnie łączymy przy użyciu łyżki, aby piana nie opadła.
Ciasto przekładamy do podłużnej formy keksowej (wym. 26×12 cm) wyłożonej papierem do pieczenia.
Wstawiamy do nagrzanego piekarnika.
Pieczemy około 50 minut w temperaturze 180°C, do tzw. “suchego patyczka”.
Po upieczeniu studzimy przez około 10-15 minut w blaszce, a następnie na kratce do całkowitego wystudzenia.
Wystudzone ciasto dekorujemy polewą czekoladową i posiekanymi orzechami, np. w ukośne pasy.
Moja kuchnia jest kuchnią bardzo ekonomiczną, wykorzystuję produkty do końca.
Ostatnio ugotowałam pyszny, aromatyczny rosół drobiowo-wołowy i zostało mi mięso, które przerabiam później na ruloniki z farszem po chińsku, krokiety, pierogi z mięsem, knedle z mięsem i pasztety.
Dzisiaj przygotowałam z takiego ugotowanego mięsa krokiety z mięsem.
A Wy w jaki sposób wykorzystujecie mięso z rosołu?
Składniki na krokiety z mięsem:
farsz:
700 g ugotowanego mięsa wołowo-drobiowego
1 duża cebula
2 ząbki czosnku
1 łyżeczka suszonego cząbru
1 łyżeczka suszonego tymianku
1 łyżeczka suszonego majeranku
1 łyżeczka słodkiej papryki
1/2 łyżeczki chili
2 łyżki posiekanej natki pietruszki
1 łyżka sosu sojowego
sól morska
pieprz czarny świeżo mielony
odrobina wody lub bulionu
2 łyżki oleju
ciasto naleśnikowe:
3 szkl. mąki pszennej
szczypta soli
1,5 szkl. mleka
1,5 szkl. wody
2 jajka
1 łyżeczka słodkiej papryki
dodatkowo:
jajko
bułka tarta do panierowania
olej do smażenia
Jak przygotować krokiety z mięsem:
Zaczynamy od przygotowania farszu, który można przygotować wcześniej, np. dzień przed lub rano.
Ugotowane i ostudzone mięso mielimy.
Na 2 łyżkach oleju szklimy posiekaną cebulę.
Do zeszklonej cebuli dodajemy posiekany drobno czosnek i zmielone mięso. Dodajemy zioła i przyprawy. Całość razem przesmażamy.
Podlewamy odrobiną wody lub bulionu, gdyby farsz był za suchy.
Doprawiamy do smaku solą, pieprzem i sosem sojowym.
Na koniec dodajemy posiekaną natkę pietruszki.
Farsz studzimy.
Przystępujemy do przygotowania naleśników.
Do miki przesiewamy mąkę, dodajemy sól, mleko, wodę, jajka i słodką paprykę, dokładnie mieszamy do uzyskania gładkiego ciasta, bez grudek.
Ciasto odstawiamy na 30 minut.
Po tym czasie smażymy cienkie naleśniki.
Układamy jeden na drugi i odstawiamy do wystudzenia.
Na każdy naleśnik układamy farsz, zakładamy boki i zwijamy.
Panierujemy w rozmąconym jajku i bułce tartej.
Smażymy na rozgrzanym oleju z każdej strony na złoty kolor.
Dzisiaj chciałabym zaprezentować Wam krótki poradnik, jak przygotować i ugotować ślimaki.
To wyjątkowe danie, popularne w kuchni francuskiej, wymaga trochę cierpliwości, ale efekt końcowy z pewnością wynagrodzi włożony wysiłek.
Przygotowanie ślimaków to proces dwuetapowy, który choć czasochłonny, jest prosty do wykonania.
Przy odrobinie uwagi każdy może przyrządzić te smakowite mięczaki w domowym zaciszu.
Wartości odżywcze ślimaków
Ślimaki są nie tylko przysmakiem, ale również cennym źródłem składników odżywczych.
Zawierają wysokiej jakości białko, które jest niezbędne do budowy i regeneracji tkanek.
Są także bogate w witaminy z grupy B, w szczególności B12, która wspiera funkcjonowanie układu nerwowego.
Ponadto, ślimaki dostarczają cennych minerałów, takich jak żelazo, magnez, potas i fosfor.
Niskokaloryczne i niskotłuszczowe, są idealnym wyborem dla osób dbających o linię.
Ciekawostki
Ślimaki w historii: ślimaki były spożywane już w starożytności. Rzymianie hodowali je w specjalnych “winnicach” i uważali za przysmak.
Różnorodność gatunków: na świecie istnieje ponad 30 000 gatunków ślimaków, ale tylko kilka z nich jest powszechnie spożywanych przez ludzi.
Ślimaki w diecie: ze względu na ich niską zawartość tłuszczu i wysoką zawartość białka, ślimaki są doskonałym wyborem dla osób na diecie wysokobiałkowej.
Przygotowanie ślimaków może wydawać się wyzwaniem, ale z moim poradnikiem krok po kroku, każdy może stać się mistrzem w przyrządzaniu tego wyjątkowego dania.
Smacznego!
Przepis – jak ugotować ślimaki?
Składniki do ugotowania ślimaków:
wstępne gotowanie:
1 kg świeżych ślimaków w muszlach
2 goście soli
odrobina octu
woda
na bulion:
1 marchewka
1 pietruszka
1/2 selera
1 mała cebula
1 listek laurowy
2-3 ziarenka ziela angielskiego
sól morska
pieprz czarny świeżo mielony
2 szkl. białego wytrawnego wina (opcjonalnie)
Jak przygotować i ugotować ślimaki:
I etap: Przygotowanie ślimaków
Na dwa dni przed przygotowaniem ślimaków, umieszczamy je w zamkniętym pudełku lub koszyku, aby pozwolić im zahibernować. Proces ten pomaga oczyścić ich organizmy z wszelkich niepożądanych substancji.
Po dwóch dniach zasypujemy ślimaki dwoma garściami soli. Sól pomaga pozbyć się nadmiaru śluzu, co jest kluczowe dla dalszego etapu przygotowania.
Następnie płuczemy ślimaki kilkukrotnie w wodzie, aby całkowicie usunąć sól i śluz.
Kolejnym krokiem jest zagotowanie wody w garnku z dodatkiem soli i odrobiny octu. Ocet działa jako naturalny środek dezynfekujący i pomaga usunąć wszelkie bakterie.
Do wrzącej wody wrzucamy całe ślimaki z muszelkami i gotujemy je przez około 10-15 minut.
Po ugotowaniu odcedzamy ślimaki i przelewamy je zimną wodą, aby zatrzymać proces gotowania.
Tak przygotowane ślimaki są gotowe do dalszej obróbki.
II etap: Obróbka ślimaków
W drugim etapie przygotowania ślimaków skupiamy się na stworzeniu aromatycznego bulionu, w którym mięso ślimaków nabierze smaku.
Do garnka wkładamy obrane i umyte jarzyny, takie jak marchew, seler, pietruszka i cebula.
Dodajemy 2 szklanki wody (lub 4, jeśli nie używamy wina), wino, listek laurowy i ziele angielskie.
Bulion gotujemy pod przykryciem na małym ogniu przez około godzinę.
Po tym czasie przyprawiamy go solą i pieprzem do smaku, a następnie przecedzamy.
Wyciągamy mięso ślimaka z muszli przy pomocy specjalnego wąskiego widelczyka (jak na zdjęciu) lub wykałaczki.
Ważne jest, aby dokładnie usunąć końcowy odcinek ślimaka, który jest niezjadliwy i znajduje się najgłębiej w muszli.
Następnie ponownie gotujemy muszle we wrzącej wodzie przez około 30 minut, aby je wysterylizować, płuczemy i odstawiamy do wyschnięcia.
Gotowe mięso ślimaków wkładamy do przygotowanego bulionu warzywnego i gotujemy przez około godzinę.
Ślimaki, które poddaliśmy takiej obróbce, są gotowe do wykorzystania w różnych potrawach, takich jak słynne francuskie ślimaki w maśle czosnkowym, czyli ślimaki po burgundzku (zajrzyj do przepisu).
