Pudding ryżowy to nasz polski odpowiednik ryżu gotowanego na mleku.
To smak mojego dzieciństwa, jedno z ulubionych mlecznych potraw.
Ale skąd przywędrował do nas pudding ryżowy?
Otóż nie ma on konkretnego kraju pochodzenia, a ponieważ ryż jest podstawą żywienia z uwagi na obfitość w krajach azjatyckich, i ogólnie słodyczy na bazie ryżu, przyjmuje się, że pierwotnie został stworzony w Persji, Indiach lub Chinach i ostatecznie dotarł do Europy.
Po dziś dzień przygotowuję sobie to danie czy to na śniadanie, kolację czy na deser.
Lubię je urozmaicać różnymi dodatkami, np. cynamonem, owocami czy jak dzisiaj czekoladą.
Czekoladowy pudding ryżowy to danie łatwe, ekspresowe i tanie.
Bardzo smaczna potrawa mleczna, o dość gęstej i kremowej konsystencji.
Do przygotowania puddingu użyłam krótkiego ryżu, takiego do risotto, które idealnie się rozkleja i tworzy kremową konsystencję.
Pudding wychodzi bardzo smaczny, delikatny i kremowy, a my w zasadzie się przy nim nie napracujemy.
Wystarczy podczas gotowania od czasu do czasu zajrzeć pod przykrywkę, by zamieszać, a później dodać kilka kawałków ulubionej czekolady i zamieszać.
Pudding możemy przygotować bez cukru, wystarczy do osłodzenia użyć erytrytolu i dodać czekoladę bez cukru.
Również wspaniale wyjdzie w wersji bez laktozy i mleka zwierzęcego, zamieniając na ulubiony napój roślinny.
Czekoladowy pudding ryżowy możemy podać z dodatkiem owoców i posiekanej czekolady na wierzchu, co urozmaici danie i będzie jeszcze bardziej apetycznie wyglądać.
Pudding możemy podać na ciepło lub schłodzony.
W moich przepisach 1 szklanka ma objętość 250 ml, 1 kostka masła to 200 g, a 1 łyżka (15 ml) lub łyżeczka (5 ml) jest domyślnie płaska, chyba że podam inaczej, np. kopiasta.
Warzywa i owoce ważymy po obraniu i wypestkowaniu, czyli części jadalne, natomiast konserwowe po odsączeniu z zalewy.Jeśli jemy ze skórką wtedy ważymy ze skórką.Warzywa i owoce mrożone ważymy przed rozmrożeniem. Produkty sypkie typu makaron, ryż, kasza ważymy suche, przed gotowaniem.
Składniki na czekoladowy pudding ryżowy:
145 g (2/3 szkl.) ryżu do risotto, np. arborio
750 ml (3 szkl.) mleka lub napoju roślinnego
1/2 laski wanilii
50 g (lub więcej) czekolady gorzkiej lub mlecznej – u mnie gorzka 74% no
erytrytol, cukier lub inne słodzidło do smaku
szczypta soli
Jak przygotować czekoladowy pudding ryżowy:
Do rondelka wsypujemy ryż i wlewamy mleko.
Zawartość rondelka zagotowujemy, a następnie zmniejszamy grzanie i gotujemy na wolnym ogniu pod przykryciem przez około 20 minut.
Często zaglądamy i mieszamy, aby nic się nie przypaliło.
Gdy ryż wchłonie mleko, zacznie się rozklejać i uzyskamy odpowiednią konsystencję to wyłączamy grzanie, dodajemy połamaną czekoladę i odstawiamy na 5 minut.
Następnie mieszamy aż się rozpuści czekolada, ewentualnie dosładzamy do smaku.
Podajemy na ciepło lub na zimno.
Smacznego!
****** kalorie (kcal): 118 kcal (100 g) białka (B): 4,1 g tłuszcze (T): 3,4 g węglowodany (W): 17,4 g błonnik (f): 0 g ******
Informacje dotyczące wartości odżywczych zostały obliczone na podstawie użytych składników. Wartość odżywcza zależy od użytych składników przez Ciebie, więc należy traktować je jedynie jako przybliżone.
*Przepis ten został pierwotnie opublikowany w lutym 2014 r. Zdjęcia zostały zaktualizowane, a tekst zmodyfikowany o dodatkowe informacje i wstęp.
Dzisiaj jajka sadzone w nietypowej odsłonie, dedykowane przede wszystkim dzieciom-niejadkom.
Jajka sadzone w papryce wyglądają jak kwiaty, więc robią wrażenie i myślę, że zwłaszcza dziewczynkom się spodobają.
Jajka sadzone w papryce wyglądają bardzo kolorowo, świeżo, a przede wszystkim są bardzo smaczne i zawierają dawkę warzyw.
Danie na pewno przypadnie do gustu małym niejadkom.
A na pewno ucieszą każde dziecko przed wyjściem do szkoły – kolorowe śniadanie i dzień jest piękniejszy 🙂
Ja podaję dodatkową porcję warzyw, np. mix sałat z oliwą lub vinegretem lub świeżych warzyw, np. z ogórkiem czy pomidorem.
Jajka sadzone w papryce można podać takie na obiad w towarzystwie ziemniaków lub kaszy i ogórka kiszonego.
Przygotujcie takie jajka sadzone swojej rodzinie!
W moich przepisach 1 szklanka ma objętość 250 ml, 1 kostka masła to 200 g, a 1 łyżka (15 ml) lub łyżeczka (5 ml) jest domyślnie płaska, chyba że podam inaczej, np. kopiasta.
Warzywa i owoce ważymy po obraniu i wypestkowaniu, czyli części jadalne, natomiast konserwowe po odsączeniu z zalewy.Jeśli jemy ze skórką wtedy ważymy ze skórką.Warzywa i owoce mrożone ważymy przed rozmrożeniem. Produkty sypkie typu makaron, ryż, kasza ważymy suche, przed gotowaniem.
Składniki na jajka sadzone w papryce:
1 kolorowa papryka (można użyć jednego koloru papryki lub trójkolorowej)
4 jajka “M”
szczypiorek
sól morska lub himalajska
pieprz kolorowy świeżo mielony
1 łyżka oleju rzepakowego
Jak przygotować jajka sadzone w papryce:
Paprykę myjemy i osuszamy.
Ostrą końcówką noża wycinamy delikatnie gniazdo nasienne, wyjmujemy, a następnie kroimy w plastry o grubości około 1,5 cm i w ten sposób uzyskujemy okręgi.
Na rozgrzaną patelnię wlewamy odrobinę oleju i smażymy paprykę po około 1,5-2 minut z obu stron.
Gdy papryka zmięknie wbijamy do środka jajko i smażymy na wolnym ogniu aż się białko zetnie. Trwa to kilka minut.
Jajka oprószamy solą i pieprzem do smaku i posypujemy posiekanym szczypiorkiem.
Podajemy od razu.
Smacznego!
****** kalorie (kcal): 105 kcal (1 jajko sadzone) białka (B): 7,7 g tłuszcze (T): 8,1 g węglowodany (W): 3,2 g błonnik: 0,93 g ******
Informacje dotyczące wartości odżywczych zostały obliczone na podstawie użytych składników. Wartość odżywcza zależy od użytych składników przez Ciebie, więc należy traktować je jedynie jako przybliżone.
*Przepis ten został pierwotnie opublikowany we wrześniu 2013 r. Zdjęcia zostały zaktualizowane, a tekst zmodyfikowany o dodatkowe informacje i wstęp.
Ja tym razem trochę poeksperymentowałam i mam dla Was nową propozycję na klasyczną surówkę z rzodkwi.
Dzisiaj wersja w odświeżonej odsłonie z dodatkiem granatu, który znakomicie komponuje się z rzodkwią, nadaje surówce nowego smaku i zimowy, odświętny look.
Biel rzodkwi pięknie prezentuje się z rubinowym kolorem owocu granatu.
O właściwościach rzodkwi przeczytacie we wpisie na surówkę z rzodkwi, a dzisiaj nieco o właściwościach zdrowotnych granatu.
Owoc granatu jest bogatym źródłem polifenoli – taniny i flawonoidów, które są bardzo silnymi antyutleniaczami, a które to doskonale chronią komórki przed stresem oksydacyjnym. Dodatkowo korzystnie wpływają na serce, układ krążenia i spowalniają procesy starzenia się skóry.
Granat zapobiega także stanom zapalnym, zakażeniom infekcyjnym i pomaga zwalczać grzyby, bakterie i pasożyty.
Wykazuje pozytywny wpływ na układ trawienny – reguluje procesy trawienne.
Granat jest polecany również osobom chorym na cukrzycę typu II, a także astmatykom.
Owoc granatu jest idealny dla osób będących na diecie odchudzającej, bowiem 100 g zawiera 83 kcal.
Kto nie powinien jeść owocu czy pić soku z granatu?
Osoby, które cierpią na wrzody żołądka i dwunastnicy, nadkwaśność żołądka lub na zapalenie trzustki, nie jest zalecany także kobietom w ciąży i matkom karmiącym.
W moich przepisach 1 szklanka ma objętość 250 ml, 1 kostka masła to 200 g, a 1 łyżka (15 ml) lub łyżeczka (5 ml) jest domyślnie płaska, chyba że podam inaczej, np. kopiasta.
Warzywa i owoce ważymy po obraniu i wypestkowaniu, czyli części jadalne, natomiast konserwowe po odsączeniu z zalewy.Jeśli jemy ze skórką wtedy ważymy ze skórką.Warzywa i owoce mrożone ważymy przed rozmrożeniem. Produkty sypkie typu makaron, ryż, kasza ważymy suche, przed gotowaniem.
Składniki na surówkę z białej rzodkwi z granatem i jogurtem:
1 biała rzodkiew
1 mały owoc granatu
120 g jogurtu naturalnego
1 łyżka soku z cytryny
1 łyżeczka erytrytolu, miodu lub cukru
pieprz kolorowy
sól morska
Jak przygotować surówkę z białej rzodkwi z granatem i jogurtem:
Rzodkiew myjemy, obieramy i ścieramy na dużych oczkach tarki.
Odciskamy sok z rzodkwi, ale nie wylewamy go, wypijamy – samo zdrowie!
Granat przekrawamy na pół i wyciągamy z niego słodkie pesteczki, najlepiej uderzając drewnianą łyżką.
Do startej rzodkwi dodajemy jogurt, sok z cytryny, pestki granatu oraz słodzidło, mieszamy.
Doprawiamy solą i pieprzem do smaku.
Smacznego!
****** kalorie (kcal): 40 kcal (100 g) białka (B): 2,3 g tłuszcze (T): 0,9 g węglowodany (W): 6,2 g błonnik (f): 1,60 g ******
Informacje dotyczące wartości odżywczych zostały obliczone na podstawie użytych składników. Wartość odżywcza zależy od użytych składników przez Ciebie, więc należy traktować je jedynie jako przybliżone.
*Przepis ten został pierwotnie opublikowany w grudu 2012 r. Zdjęcia zostały zaktualizowane, a tekst zmodyfikowany o dodatkowe informacje i wstęp.
Dynia z ciecierzycą, boczkiem i tymiankiem to bardzo proste jednogarnkowe danie, gotowe w 15 minut.
Idealne danie, kiedy nie mamy pomysłu, aby smacznie, a przede wszystkim wartościowo zjeść lub nie mamy czasu, aby spędzić pół dnia w kuchni.
Dynia z ciecierzycą, boczkiem i tymiankiem to potrawa bardzo syta, zdrowa, kolorowa i bogata w błonnik oraz białko roślinne.
Przepis autorski, powstał spontanicznie!
A sam przepis powstał kiedy założyłam bloga w 2012 roku, od tego czasu minęło trochę lat, a blog rozrósł się, ale przepis ten robię co roku, bo to naprawdę pyszne danie.
Danie to możemy podać samodzielnie z dodatkiem pieczywa lub, np. z kaszą, jako dodatek do obiadu lub jako sałatkę na ciepło.
Myślę, że może być także ciekawą propozycją na świąteczny stół.
W moich przepisach 1 szklanka ma objętość 250 ml, 1 kostka masła to 200 g, a 1 łyżka (15 ml) lub łyżeczka (5 ml) jest domyślnie płaska, chyba że podam inaczej, np. kopiasta.
Warzywa i owoce ważymy po obraniu i wypestkowaniu, czyli części jadalne, natomiast konserwowe po odsączeniu z zalewy.Jeśli jemy ze skórką wtedy ważymy ze skórką.
Składniki na dynię z ciecierzycą, boczkiem i tymiankiem:
700 g dyni (obranej i oczyszczonej) – użyłam szarej dyni Nelson
Jak przygotować dynię z ciecierzycą, boczkiem i tymiankiem:
Dynię kroimy w sporą kostkę, cebulę i boczek w małą kostkę, ciecierzycę odsączamy z zalewy na sitku.
Na patelni rozgrzewamy 1 łyżkę oleju, wrzucamy pokrojony boczek i smażymy aż się wytopi i lekko zarumieni.
Następnie dodajemy cebulę i przesmażamy do czasu aż się zeszkli, często mieszając.
Gdy boczek będzie ładnie zarumieniony, a cebula szklista i miękka, wlewamy pozostałą łyżkę oleju.
Dodajemy dynię, drobno posiekany lub przeciśnięty przez praskę czosnek i tymianek (same listki).
Przesmażamy przez około 3 minuty, często mieszając, aby dynia równomiernie zmiękła.
Gdy dynia jest już prawie miękka, ale musimy uważać, aby nam się nie rozgotowała, dodajemy ciecierzycę, chili, wędzoną paprykę oraz sól i pieprz do smaku.
Całość mieszamy delikatnie i przesmażamy przez około 2 minuty, tylko tyle, aby ciecierzyca się zagrzała.
Smacznego!
****** kalorie (kcal): 115 kcal (100 g) białka (B): 4,9 g tłuszcze (T): 5,8 g węglowodany (W): 11,9 g błonnik (f): 3,58 g ******
Ja mam na to swój sposób, który stosuję od wielu lat z powodzeniem. Ciecierzyca po ugotowaniu jest miękka, przyjemnie kremowa, ale nie rozgotowana.
Ja gotuję od razu większą ilość ciecierzycy. Część wykorzystuję na bieżąco, a resztę porcjuję i zamrażam, gdyż bardzo dobrze się mrozi i nie zmienia swoich właściwości.
Samodzielnie ugotowana ciecierzyca jest smaczniejsza i tańsza niż kupiona. Poza tym nie zawiera żadnych szkodliwych dodatków i substancji.
Ciecierzyca to roślina uprawna, jednoroczna z gatunku bobowatych, pochodząca z Azji zachodniej.
Określana jest także jako groch włoski lub barani groch, ale znana jest również pod nazwą wywodzącą się z Hiszpanii jako fasola garbanzo.
Ciecierzyca ma orzechowo-maślany smak i kremową konsystencję, która może wzbogacić wiele przepisów. Gotowaną ciecierzycę można użyć do wielu potraw, np. sałatek, zup i gulaszy, wegetariańskich burgerów lub bezmięsnych klopsików, przyprawioną i upieczoną jako przekąskę do chrupania, do past i hummusu, a także przygotować z niej mąkę.
Sucha ciecierzyca po ugotowaniu zwiększa swoją objętość około 3-krotnie, czyli, np. gotując 1 szklankę suchej ciecierzycy po ugotowaniu otrzymamy około 3 szklanek.
Poza tym w zależności od tego, do czego chcemy użyć ciecierzycę możemy kontrolować jej twardość – do hummusu i innych past możemy gotować nieco dłużej by była bardziej rozgotowana i kremowa, a do sałatek czy pieczenia nieco krócej, by była bardziej al dente “na ząb”.
Do gotowania suchej ciecierzycy można dodać sodę oczyszczoną.
Po pierwsze dodanie sody sprawia, że ciecierzyca po ugotowaniu jest bardziej miękka i kremowa, a po drugie zmniejsza to gazowanie ciecierzycy, ponieważ soda wiąże się z cukrami i pomaga je rozłożyć, dzięki czemu ciecierzyca jest łatwiejsza do strawienia.
Do moczenia ciecierzycy wsypujemy sodę w ilości około 1 łyżki (ok. 10-15 g na litr wody), co pozwali na uniknięcie pękania strączków w trakcie gotowania i skraca jego czas.
Do gotowania dodajemy sodę w ilości maksymalnie 5 g na litr wody, co przyspiesza znacząco tempo mięknięcia ziaren i staje się bardziej kremowa.
Natomiast, jeżeli chodzi o solenie, to najlepiej zrobić to na koniec gotowania, na około 30 minut przed końcem, gdyż wcześniejsze posolenie, tuż na początku gotowania, może przyczynić się do tego, że ziarno stanie się twardawe.
Poniżej przedstawiam Wam 3 sposoby na ugotowanie ciecierzycy: tradycyjną metodę na kuchence, w wolnowarze i szybkowarze.
Wybierzcie najlepszy sposób dla siebie.
Co potrzebujemy do gotowania ciecierzycy?
ciecierzyca
woda
soda oczyszczona
sól
Jak przygotować ciecierzycę do gotowania?
Przed gotowaniem, niezależnie od wybranej metody ciecierzycę należy przebrać, aby pozbyć się ewentualnych zanieczyszczeń czy małych kamyczków.
Po przebraniu przesypujemy na sitko i dobrze płuczemy.
Moczenie ciecierzycy:
Metoda długiego namaczania:
Ziarno przekładamy do miski, zalewamy wodą w proporcji 1:3, czyli na 1 szklankę suchej ciecierzycy dodajemy 3 szklanki wody. Ciecierzyca pęcznieje i potraja swoją objętość.
Odstawiamy na co najmniej 3 godziny, ale najlepiej na całą noc, około 8-12 godzin lub trochę dłużej (to tzw. metoda długiego namaczania, której jestem zwolenniczką; stosujemy, gdy pozwala nam na to czas, a potrawę przygotowujemy kolejnego dnia).
Wielogodzinne moczenie sprawia, że ziarno szybciej się ugotuje, ale także ma wpływ na aspekty zdrowotne, zwłaszcza u osób wrażliwych na “gazowanie” i związanymi z tym wzdęciami.
Niektórzy po zjedzeniu warzyw tzw. fasolowych mogą odczuwać nieprzyjemne wzdęcia, ale moczenie sprawia, że mogą mieć mniejsze dolegliwości i lepsze samopoczucie, gdyż namoczone ziarno jest lepiej tolerowane z uwagi na zmniejszenie się ilości oligosacharydów odpowiedzialnych za nieprzyjemne skutki uboczne.
Metoda szybkiego namaczania:
Przekładamy ciecierzycę do dużego garnka, zalewamy kilkoma centymetrami wody ponad poziom ziarna i zagotowujemy.
Gotujemy przez 5 minut, następnie zdejmujemy garnek z ognia i pozostawiamy ciecierzycę w wodzie na 1 godzinę. Po namoczeniu odcedzamy, płuczemy i gotujemy (patrz poniżej).
Niezależnie od tego jaką metodę moczenia wybierzemy, ciecierzycę odcedzamy i płuczemy.
Jest to też ważne u osób wrażliwych na wzdęcia, dlatego konieczne powinny takie osoby wylać wodę z moczenia fasoli i wypłukać ziarno przed gotowaniem.
Jak ugotować ciecierzycę w garnku na kuchence?
Ciecierzycę przesypujemy do dużego garnka, zalewamy wodą na kilka centymetrów ponad poziom ziarna, około 10 cm. Stawiamy na palnik i zagotowujemy. Nie solimy! Możemy dodać sodę oczyszczoną – ok. 1/4 łyżeczki.
Następnie zmniejszamy ogień, zbieramy powstałą pianę, tzw. szumowinę i gotujemy na wolnym ogniu, aż ziarna osiągną pożądaną miękkość, trwa to około 60-90 minut.
Użycie namoczonej fasoli skraca czas gotowania o 25%.
Ciecierzyca gotowana pod lekko uchyloną pokrywką będzie bardziej kremowa, bardziej miękka i łatwiej się rozpadnie.Będzie idealna do hummusu lub dań, w których chcesz, aby ciecierzyca się rozpadła.
Ciecierzyca gotowana bez przykrycia będzie ugotowana, ale twardawa na tzw. “ząb” (al dente). Będzie idealna do sałatek lub chili z ciecierzycy.
Tu ważna informacja. Osoby wrażliwe na wzdęcia powinny gotować fasolę z lekko uchyloną pokrywką, aby substancje odpowiedzialne za tzw. “gazowanie” mogły ulecieć, a nie magazynować się w ziarnie. Zmniejszamy w ten sposób nieprzyjemne dolegliwości.
Dopiero na około 30 minut przed końcem gotowania dodajemy sporą szczyptę soli. Dodanie jej na początku gotowania może spowodować, że fasola stanie się nieco twarda.
Ciecierzycę możemy ugotować samą lub z dodatkiem kilku dodatków dla smaku, np. z listkiem laurowym czy ząbkiem czosnku.
Jak ugotować ciecierzycę w wolnowarze?
Do wolnowaru wsypujemy 500 g suchej ciecierzycy i wlewamy 7 szklanek wody. Możemy dodać sodę oczyszczoną w ilości 1/4 łyżeczki.
Gotujemy na wysokim poziomie przez 3-4 godziny lub na niskim poziomie przez 6-8 godzin, aby uzyskać bardzo miękką fasolę. Jeśli potrzebujemy twardszej ciecierzycy, musimy mieć na nią oko pod koniec gotowania.
Jak ugotować ciecierzycę w szybkowarze?
W szybkowarze możemy ugotować namoczoną i nienamoczoną ciecierzycę.
Namoczona ciecierzyca:
Namoczoną ciecierzycę przekładamy do szybkowaru i wlewamy wodę na kilka centymetrów ponad poziom ziarna, np. na 500 g ziarna dodajemy 6 szklanek wody. Możemy dodać sodę oczyszczoną – ok. 1/4 łyżeczki.
Zamykamy pokrywkę i gotujemy pod wysokim ciśnieniem przez 12 minut, a następnie naturalnie zwalniamy powietrze przez 10 minut.
Przed otwarciem pokrywy szybkowaru spuszczamy pozostałe ciśnienie (można bezpiecznie otworzyć szybkowar, gdy zawór uwalniający parę opadnie). Zalecam przeczytanie instrukcji obsługi konkretnego szybkowaru przed jego użyciem.
Nienamoczona ciecierzyca:
Ciecierzycę przekładamy do szybkowaru i wlewamy wodę na kilka centymetrów ponad poziom ziarna, np. na 500 g ciecierzycy wlewamy 6 szklanek wody. Możemy dodać sodę oczyszczoną – ok. 1/4 łyżeczki.
Zamkamy pokrywkę i gotujemy pod wysokim ciśnieniem przez 50 minut, a następnie naturalnie zwalniamy na 10 minut.
Przed otwarciem pokrywy szybkowaru spuszczamy pozostałe ciśnienie (można bezpiecznie otworzyć szybkowar, gdy zawór uwalniający parę opadnie). Zalecam przeczytanie instrukcji obsługi konkretnego szybkowaru przed jego użyciem.
Moja rada:
Wody z gotowania ciecierzycy nie wylewamy, zachowujemy ją do dalszego wykorzystania.
Woda spod gotowania ciecierzycy to aquafaba.
Jest to gęsta, żółtawa ciecz zawierająca mieszankę skrobi i śladowych ilości białka o właściwościach emulgujących, wiążących i zagęszczających.
Świetnie sprawdza się jako bezsmakowy i bezwonny zamiennik jajka w przepisach, zwłaszcza ważne u osób z nietolerancją: 1 łyżka aquafaby = 1 żółtko, 2 łyżki = 1 białko i 3 łyżki = 1 całe jajko.
Można ją również ubić w celu zastąpienia jajek w bezach lub majonezie, upiec ciasto i przygotować pyszny czekoladowy krem.
****** kalorie (kcal): 164 kcal (100 g) białka (B): 8,9 g tłuszcze (T): 2,6 g węglowodany (W): 27,4 g błonnik (f): 7,60 g ******
Pieczarki duszone z winem i tymiankiem to danie, które powstało kilkanaście lat temu pod wpływem impulsu.
Miały być po prostu smażone, jednak zmieniłam zdanie, bo odezwała się dusza eksperymentatora.
Zaczęłam wtedy bawić się smakiem i tak powstały pieczarki duszone z winem, tymiankiem i octem balsamico. Po dziś dzień przygotowuję czasami pieczarki przygotowane w ten sposób.
Pieczarki duszone z winem i tymiankiem to doskonały dodatek do dań obiadowych, przede wszystkim przeróżnych mięs, ale także do jajka sadzonego z ziemniakami purèe.
Sprawdzi się także podczas różnego rodzaju domowych imprez jako ciepła przystawka, będzie pysznie smakować z kawałkiem dobrego pieczywa.
Do tej potrawy polecam użyć małych pieczarek, a nawet malutkich, które można z łatwością kupić.
Moim zdaniem będą łatwiejsze przy konsumpcji, na tzw. “jeden kęs”.
Będą ładnie się prezentowały na stole, a co ważniejsze będą także smaczniejsze.
Pieczarki duszone z winem i tymiankiem to danie bardzo smaczne, bardzo proste, z zaledwie kilku prostych składników, bez udziwnień.
Przede wszystkim potrzebujemy pieczarek, a także cebuli, ząbka czosnku, octu balsamicznego – najlepiej z Modemy, kawałka masła, nieco wytrawnego wina i kilku gałązek świeżego tymianku, który robi tu wielką robotę.
To potrawa nie wymagająca zdolności kulinarnych, szybka w przygotowaniu.
Zachwyca swoim smakiem, więc godna polecenia.
W moich przepisach 1 szklanka ma objętość 250 ml, 1 kostka masła to 200 g, a 1 łyżka (15 ml) lub łyżeczka (5 ml) jest domyślnie płaska, chyba że podam inaczej, np. kopiasta.
Warzywa i owoce ważymy po obraniu i wypestkowaniu, czyli części jadalne, natomiast konserwowe po odsączeniu z zalewy.Jeśli jemy ze skórką wtedy ważymy ze skórką.
Składniki na pieczarki duszone z winem i tymiankiem (4 porcje):
500 g pieczarek – najlepiej bardzo małych
1 mała cebula
1 ząbek czosnku
50-70 ml wina półwytrawnego czerwonego
2-3 łyżki octu balsamicznego dobrej jakości
2 łyżki masła
1 łyżka oliwy
kilka gałązek świeżego tymianku
sól morska
kolorowy pieprz świeżo mielony
Jak przygotować pieczarki duszone z winem i tymiankiem:
Pieczarki oczyszczamy z ziemii, najlepiej przy użyciu ręcznika papierowego lub pędzelka. Pieczarki nie lubią moczyć się w wodzie, gdyż chłoną ją jak gąbka.
Do rondla wlewamy oliwę i rozgrzewamy.
Cebulę kroimy w drobną kosteczkę, a następnie wrzucamy na rozgrzaną oliwę, oprószamy szczyptą soli i smażymy do czasu aż się ładnie zeszkli.
Do zeszklonej cebuli dodajemy masło, drobno posiekany ząbek czosnku i po około 2 sekundach dorzucamy oczyszczone pieczarki w całości.
Przesmażamy całość przez około 2-3 minuty, a następnie wlewamy wino, ocet balsamiczny i dorzucamy tymianek.
Całość mieszamy, a następnie dusimy pod przykryciem przez około 15 minut aż pieczarki staną się miękkie i przejdą aromatem oraz smakiem wina i tymianku.
Na sam koniec pieczarki doprawiamy solą i pieprzem do smaku.
Smacznego!
****** kalorie (kcal): 125 kcal (1 porcja) białka (B): 5,6 g tłuszcze (T): 7,9 g węglowodany (W): 6,5 g błonnik (f): 3,20 g ******
Gotujemy je chętniej i też jemy je chętniej, chyba z uwagi na chłodne dni, chcemy się po prostu rozgrzać.
Zupa to super danie, szybko się ją przygotowuje, człowiek się przy niej nie narobi i można zrobić od razu większą jej ilość.
Jest także uniwersalna, gdyż można przechować ją w lodówce kilka dni lub zamrozić czy zawekować i odgrzać, kiedy nie mamy czasu na ugotowanie obiadu.
W wielu przypadkach może dosłownie uratować mam życie.
Dzisiaj zapraszam Was na jesienną zupę krem z pieczonych warzyw.
Zupa przygotowana z sezonowych warzyw, prosta w przygotowaniu i genialna w smaku.
Zupa krem z pieczonych warzyw to zupa idealna na jesienną słotę.
Pyszna, gęsta, rozgrzewająca, bardzo aromatyczna, pełna smaku, esencjonalna, a wszystko to dzięki pieczonym warzywom, które podbijają smak.
Mam nadzieję, że jej piękny, bardzo jesienny kolor zachęci Was do jej przygotowania.
Jesienną zupę krem z pieczonych warzyw podałam z grzankami czosnkowymi, więc podaję Wam poniżej także przepis na grzanki.
W moich przepisach 1 szklanka ma objętość 250 ml, 1 kostka masła to 200 g, a 1 łyżka (15 ml) lub łyżeczka (5 ml) jest domyślnie płaska, chyba że podam inaczej, np. kopiasta.
Warzywa i owoce ważymy po obraniu i wypestkowaniu, czyli części jadalne, natomiast konserwowe po odsączeniu z zalewy.Jeśli jemy ze skórką wtedy ważymy ze skórką.
Składniki na jesienną zupę krem z pieczonych warzyw (4 porcje):
500 g pomidorów
2 cebule
2 duże marchewki
2 czerwone papryki
300-400 g dyni
1 główka czosnku
1 pełna łyżka oregano
1/4 łyżeczki chili
1 łyżeczka tymianku
1 pełna łyżeczka słodkiej papryki
1/2 łyżeczki wędzonej papryki
2 łyżki oliwy z oliwek
500-600 ml wody lub bulionu
sól himalajska lub morska
pieprz czarny świeżo mielony
grzanki czosnkowe:
bułka paryska, kawiarka lub bagietka
1 kopiasta łyżka masła
1 duży ząbek czosnku
Jak przygotować jesienną zupę krem z pieczonych warzyw:
Piekarnik nagrzewamy do temperatury 180°C.
W tym czasie, gdy piekarnik się nagrzewa przygotowujemy warzywa.
Pomidory i cebule kroimy na ćwiartki, marchewki na grube plastry, ok. 1,5 cm, paprykę na mniejsze kawałki i dynię w dużą kostkę.
Warzywa przekładamy na blachę z piekarnika, dodajemy przekrojoną na pół główkę czosnku z łupinami, polewamy oliwą i posypujemy oregano.
Całość dokładnie mieszamy, a następnie wkładamy do piekarnika.
Warzywa pieczemy około 50 minut.
Po upieczeniu przekładamy zawartość blachy do garnka, czosnek wyciskamy z łupin, dolewamy gorącą wodę lub bulion, dodajemy tymianek, chili, paprykę słodką i wędzoną, a także sól i pieprz do smaku.
Całość miksujemy do uzyskania gładkiego kremu.
Podajemy z listkiem bazylii, a także z grzankami i ewentualnie kleksem jogurtu naturalnego.
Przygotowujemy grzanki czosnkowe.
Kawiarkę kroimy pod lekkim ukosem na kromki.
Na patelni rozpuszczamy masło, układamy kromki bagietki i smażymy po obu stronach, aż staną się lekko złociste i chrupiące.
Grzanki zdejmujemy z patelni i przecieramy po obu stronach obranym ząbkiem czosnku.
Smacznego!
****** kalorie (kcal): 191kcal (1 porcja bez grzanek) białka (B): 6,1 g tłuszcze (T): 6,3 g węglowodany (W): 32,9 g błonnik (f): 10,49 g ******
Komosa ryżowa to inaczej quinoa lub ryż peruwiański, która wykazuje właściwości zdrowotne i odżywcze.
Zawiera dużo skrobi jak każda inna kasza, ale nie należy do zbóż.
Quinoa jest źródłem pełnowartościowego białka, zdrowych kwasów tłuszczowych oraz witamin i składników mineralnych. Idealna w diecie zwłaszcza u sportowców.
Komosa ryżowa czerwona w porównaniu do białej dostarcza więcej ryboflawiny, która jest niezbędna do wzrostu i rozwoju komórek organizmu, a która również przekształca pożywienie w energię. Zawiera znacznie mniej tłuszczu, a za to więcej węglowodanów, stąd też jak wyżej wskazałam jest idealna dla sportowców.
Wykazuje właściwości antyoksydacyjne i antynowotworowe, dlatego warto włączyć ją do codziennej diety, a przynajmniej jeść ją częściej.
Można przygotować ją na milion sposobów.
Można wykorzystać jako dodatek obiadowy, do zup oraz sałatek.
Dzisiaj przygotowałam pyszną sałatkę w jesiennej intonacji, odżywczą, sycącą i zdrową.
Czerwona komosa ryżowa to główny składnik sałatki, do której dodałam lekko słodkawą upieczoną dynię hokkaido, soczyste pestki granatu o pięknym rubinowym kolorze, uprażone pestki słonecznika o orzechowym posmaku, zielone listki szpinaku baby i lekko pikantną cebulkę dymkę.
Całość skropiona słodko-kwaśno-ostrym dressingiem na bazie soku z cytryny, musztardy francuskiej z całymi ziarenkami gorczycy i miodu. Mieszanka doskonale zrównoważona i podkręcająca smak sałatki.
Sałatka bardzo smaczna w jesiennych kolorach i smakach.
Tej jesieni koniecznie musicie jej spróbować!
W moich przepisach 1 szklanka ma objętość 250 ml, 1 kostka masła to 200 g, a 1 łyżka (15 ml) lub łyżeczka (5 ml) jest domyślnie płaska, chyba że podam inaczej, np. kopiasta.
Warzywa i owoce ważymy po obraniu i wypestkowaniu, czyli części jadalne.Jeśli jemy ze skórką wtedy ważymy ze skórką.
Składniki na sałatkę z czerwoną komosą ryżową ze szpinakiem, pieczoną dynią i granatem (4 porcje):
200 g (1 szkl.) czerwonej komosy ryżowej (quinoa czerwona)
200 g świeżego szpinaku baby
ok. 700 g upieczonej dyni hokkaido – zajrzyjcie do wpisu Jak upiec dynię?
1 mały owoc granatu
4 łyżki ziaren słonecznika łuskanego
1 cebula dymka
dressing:
3 łyżki oliwy z oliwek
2 łyżki soku z cytryny
2 łyżeczki octu balsamicznego
3 łyżeczki musztardy francuskiej (z całymi ziarnami gorczycy)
2 łyżeczki miodu płynnego
sól morska
pieprz czarny świeżo mielony
Jak przygotować sałatkę z czerwoną komosą ryżową ze szpinakiem, pieczoną dynią i granatem
Zaczynamy od przygotowania komosy ryżowej.
Komosę płuczemy na sitku pod bieżącą wodą, odcedzamy, a następnie wrzucamy na osolony wrzątek (2 szkl.) i gotujemy na małym ogniu przez około 15-20 minut (wg opisu na opakowaniu).
Odcedzamy i odstawiamy do całkowitego wystudzenia, a następnie przenosimy do dużej miski lub na duży półmisek.
W tym czasie, gdy komosa się studzi ziarno słonecznika prażymy na suchej patelni do czasu aż lekko zbrązowieje i zacznie orzechowo pachnieć. Odstawiamy do wystudzenia.
Szpinak myjemy, osuszamy i przekładamy do quinoa.
Pieczoną dynię kroimy w kostkę, a ziarna granatu wyjmujemy, a w zasadzie ostukujemy drewnianą łyżką z przekrojonego owocu. Dodajemy do komosy.
Cebulę dymkę kroimy w ukośne plasterki i dorzucamy do quinoa.
Całość lekko łączymy ze sobą.
W osobnej miseczce lub w słoiku przygotowujemy dressing.
Do słoiczka wlewamy oliwę, sok z cytryny, ocet balsamiczny, miód i dodajemy musztardę oraz sól i pieprz do smaku. Słoik zakręcamy i energicznie potrząsamy aż uzyskamy aksamitną emulsję.
Gotowym dressingiem polewamy sałatkę i delikatnie mieszamy.
Finalnie posypujemy sałatkę uprażonym wcześniej słonecznikiem.
Smacznego!
****** kalorie (kcal): 441 kcal (1 porcja) białka (B): 14,1 g tłuszcze (T): 16,3 g węglowodany (W): 61,0 g błonnik (f): 10,12 g ******
Dzisiaj zapraszam na super zdrowe i przy tym bardzo smaczne kulki na bazie fig z dodatkiem orzechów brazylijskich, kakao i kawy.
Taki skład gwarantuje super zdrową, smaczną, pobudzającą i energetyczną przekąskę, stąd też nazwa często używana kulki mocy.
Figi suszone czy świeże mogą być spożywane solo lub jako dodatek do ciast, batoników czy muesli.
Smakują przepysznie i sprawdzają się w roli słodkiej przekąski zamiast słodyczy.
Figi suszone są dość kaloryczną przekąską, gdyż w 100 g mamy ich 311 kcal.
Suszone figi to składnik, którego nie powinno zabraknąć w naszej diecie.
Znajdują się w nich cukry proste, które bardzo szybko się wchłaniają i dzięki temu dają zastrzyk energii na resztę dnia.
Suszone figi w diecie są źródłem cennych dla zdrowia witamin oraz minerałów, m.in:
witamina B6, która przyczynia się do zmniejszenia uczucia znużenia i zmęczenia, utrzymania prawidłowego metabolizmu energetycznego, a także regulacji aktywności hormonalnej;
witamina A oraz beta-karoten o silnym działaniu antyoksydacyjnym;
potas pomaga w utrzymaniu ciśnienia krwi na właściwym poziomie, prawidłowym funkcjonowaniu mięśni i układu nerwowego;
wapń utrzymuje w zdrowiu kości i zęby, pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu mięśni, a ponadto przyczynia się do właściwego krzepnięcia krwi;
żelazo niezbędne do prawidłowej produkcji hemoglobiny oraz czerwonych krwinek oraz utrzymania metabolizmu energetycznego na właściwym poziomie.
Figi to doskonałe źródło błonnika pokarmowego.
Figi to symbol płodności i wiecznej młodości!
W moich przepisach 1 szklanka ma objętość 250 ml, 1 kostka masła to 200 g, a 1 łyżka (15 ml) lub łyżeczka (5 ml) jest domyślnie płaska, chyba że podam inaczej, np. kopiasta.
Warzywa i owoce ważymy po obraniu i wypestkowaniu, czyli części jadalne, natomiast konserwowe po odsączeniu z zalewy.Jeśli jemy ze skórką wtedy ważymy ze skórką.
Składniki na wegańskie kulki figowe (12 szt.):
100 g orzechów brazylijskich
12 fig suszonych
3 łyżeczki kakao naturalnego
2 łyżeczki kawy rozpuszczalnej
wiórki kokosowe do obtoczenia
Jak przygotować wegańskie kulki figowe:
Do malaksera przekładamy orzechy i chwilę miksujemy aż uzyskamy krokant.
Następnie dodajemy pokrojone na mniejsze kawałki figi, dosypujemy kakao oraz kawę.
Całość miksujemy do uzyskania malutkich okruszków.
W razie, gdyby masa była za mało wilgotna dodajemy 1 łyżeczkę wody i miksujemy chwilę.
Nabieramy porcje masy i toczymy w dłoniach kulki wielkości orzecha włoskiego.
Obtaczamy w wiórkach kokosowych.
Gotowe kulki figowe schładzamy.
Przechowujemy w lodówce.
Smacznego!
****** kalorie (kcal): 91 kcal (1 kulka) białka (B): 1,8 g tłuszcze (T): 6,5 g węglowodany (W): 5,8 g błonnik: 1,92 g ******
Informacje dotyczące wartości odżywczych zostały obliczone na podstawie użytych składników. Wartość odżywcza zależy od użytych składników przez Ciebie, więc należy traktować je jedynie jako przybliżone.
*Przepis ten został pierwotnie opublikowany w styczniu 2016 r. Zdjęcia zostały zaktualizowane, a tekst zmodyfikowany o dodatkowe informacje i wstęp.
Wiem, że wielu z Was nigdy nie jadło białej rzodkwi, bo nie za bardzo wiecie jak ją podać.
Mam dla Was bardzo prostą i szybciutką do przygotowania surówkę, klasyczną wersję ze śmietaną, ale bardzo smaczną, dzięki której możecie poznać smak tego warzywa.
Biała rzodkiew to pyszne i bardzo zdrowe warzywo, które wyglądem przypomina ogromną pietruszkę.
Ma wyrazisty, lekko ostry smak, bardziej intensywny niż popularna rzodkiewka, jest także często mylona z rzepą.
Swój charakterystyczny ostry smak zawdzięcza obecności olejku gorczycowego.
Stanowi nieocenione źródło witamin i składników mineralnych. Wspomaga pracę jelit i nerek, oczyszcza organizm z toksyn i obniża ciśnienie krwi. Wykazuje działanie antynowotworowe, przeciwzapalne i bakteriobójcze.
Biała rzodkiew dostarcza nam duże ilości witamin i minerałów, m.in.: witaminy C, A, z grupy B, antyosydantów, potasu, cynku, żelaza, fosforu.
Biała rzodkiew ma niski indeks glikemiczny, dużą ilość błonnika i sprzyja odchudzaniu, ma niewiele kalorii – w 100 g rzodkwi to zaledwie 14 kcal.
Jej okres wegetatywny rozciąga się prawie przez cały rok; pojawia się już w marcu i występuje do września.
Wypróbujcie koniecznie białą rzodkiew.
W moich przepisach 1 szklanka ma objętość 250 ml, 1 kostka masła to 200 g, a 1 łyżka (15 ml) lub łyżeczka (5 ml) jest domyślnie płaska, chyba że podam inaczej, np. kopiasta.
Warzywa i owoce ważymy po obraniu i wypestkowaniu, czyli części jadalne, natomiast konserwowe po odsączeniu z zalewy.Jeśli jemy ze skórką wtedy ważymy ze skórką.
Składniki na surówkę z białej rzodkwi:
1 biała rzodkiew
3 łyżki gęstej śmietany 12-18%
1 łyżka soku z cytryny
sól morska
1 łyżeczka cukru – ja używam erytrytolu
pieprz kolorowy świeżo mielony
natka pietruszki
Jak przygotować surówkę z białej rzodkwi:
Rzodkiew myjemy, obieramy i ścieramy na tarce o dużych oczkach.
Odciskamy z soku, ale nie wylewamy go, wypijamy – samo zdrowie!
Do startej rzodkwi dodajemy sok z cytryny, śmietanę, sól, pieprz, cukier i mieszamy.
Surówkę posypujemy natką pietruszki i od razu podajemy.
Smacznego!
****** kalorie (kcal): 48 kcal (100 g) białka (B): 1,3 g tłuszcze (T): 3,1 g węglowodany (W): 4,1 g błonnik: 1,11 g ******
Informacje dotyczące wartości odżywczych zostały obliczone na podstawie użytych składników. Wartość odżywcza zależy od użytych składników przez Ciebie, więc należy traktować je jedynie jako przybliżone.
*Przepis ten został pierwotnie opublikowany w październiku 2013 r. Zdjęcia zostały zaktualizowane, a tekst zmodyfikowany o dodatkowe informacje i wstęp.
